zasady współpracy /mgr A.Aleksińska/

ZASADY WSPÓŁPRACY MGR AGATY MARII ALEKSIŃSKIEJ Z PACJENTEM:

Pierwszy kontakt:

• Pierwsze spotkanie to zawsze konsultacja diagnostyczna. Trwa ona przeciętnie 50-60 minut. Zazwyczaj wystarcza jedno spotkanine. Jeśli okazało się niewyczerpujące odbywa się drugie. Z moich doświadczeń wynika, że Pacjent wcześniej układa sbie w myślach co chce mi przekazać. Moja rola sprowadza się wówczas do uważnego słuchania, okazywania zrozumienia i konkludowania. Jeśli Pacjentowi trudno samodzielnie mówic wówczas prowadzę spotkanie. 
• Po konsultacij diagnostycznej dzielę się tym, jak rozumiem problem/y, jaką diagnozę stawiam, jakie widzę na chwilę obecną wskazane formy leczenia i dlaczego akurat takie. Sprawdzamy wspónie, czy informacje są zrozumiałe.
• Jeśli po konsultacji stwierdzam, że nie posiadam kompetencji, by podjąć się odpowiedzialnie profesjonalnego leczenia bądź istnieją inne powody, dla których stwierdzam, że nie mogę rozpocząć współpracy z Pacjentem udzielam mu informacji o innych miejscach, gdzie może skorzystać z leczenia.
• Decyzja o leczeniu jest samodzielną, suwerenną decyzją Pacjenta. Gdy Pacjent jest osobą nieletnią i nie chce uczestniczyć w terapii indywidualnej z rodzicami rozważamy terapię rodziny, której celem byłaby poprawa wzajemnej komunikacji.
• Praktykę diagnostyczno - terapeutyczną poddaję superwizji.
• W trakcie współpracy, niezależnie od czasu jej trwania, obowiązuje jedna, ustaona na pierwszym spotkaniu cena. 

Zakres leczenia i pomocy:

• W ramach praktyki klinicznej psychologiczno - terapeutycznej:

1. diagnozuję: iloraz inteligencji; profil osobowości, obecność zaburzeń psychicznych /depresja, lęki, CHAD, schizofrenia/, obecność zaburzeń neurologicznych /otępienie - stopień; organiczne podłoże deficytów poznawczych/;
2. zajmuję się: poradnictwem, wsparciem psychologicznym oraz psychoedukacją;
3. zajmuję się psychoterapią - to dominujący profil mojej praktyki.

• Obszar pomocy i leczenia:

1. zaburzenia osobowości;
2. zaburzenia depresyjne, lękowe, nerwicowe;
3. Zaburzenia somatyczne na podłożu emocjonalnym /psychosomatyczne/
4. DDA;
5. problemy wychowawcze, w związku
6. uzależnienie alkoholowe
7. współuzależnienie
8. choroba psychiczna osoby bliskiej - CHAD, schizofrenia, otępienia, i in.
9. Mobbing
10. Żałoba
11. Stany silnego lub/i przewlekłego stresu

Psychoterapia:

• Realizuję terapię w podejściu integracyjnym.

• Psychoterapia jest procesem, który składa się z faz:

1. Nawiązanie kontaktu
2. Odreagowanie problemów i identyfikacja dysfunkcyjnych schematów odpowiadających za problemy / objawy 
3. Modyfikacje schematów - w oparciu o techniki terapii psychoanalitycznej, CBT, EFT i TSR
4. Utrwalanie zmian i kończenie współpracy

• Podstawą konceptualizacji procesu oraz objawu / problemu jest model 7 ścieżek integracji psychoterapii Prof. Jerzego Mellibrudy.

• Podstawą diagnozy objawowej oraz funkcjonalnej jest paradymat Terapii Skoncentrowanej na Emocjach oraz paradygmat terapii psychoanalitycznej.

• Podstawą realizowanej przeze mnie relacji terapeutycznnej jest symetryczność i podmiotowość - nurt humanistyczny.

• Stosuje TYLKO I WYŁĄCZNIE metody, które są elementem mojej codziennej praktyki oraz formalnego wykształcenia, dowiedzione naukowo co do swojej skuteczności oraz uznane współcześnie przez środowisko profesjonalistów, są to:

1. Terapia Poznawczo Behawioralna - CBT /Cognitive Behavior Therapy/
2. Terapia Skoncentrowana na Emocjach  EFT /Emotion Focused Therapy/
3. Terapia Psychoanalityczna /teoria Melanie Klein, Hinselwood, i in/
4. Terapia Skoncentrowana na Rozwiązaniach - TSR 

• Nie stosuję metod: nurtu eriksonowskiego, ustawień systemowych B. Hellingera, NLP, hipnozy, - nie posiadam w tym zakresie uprawnień oraz doświadczenia.

• Metody dostosowuję do specyfiki osobowości, problemu / objawu Pacjenta oraz do etapu procesu leczniczego psychoterapii. Oznacza to, że przebieg leczenia u dwóch osób cierpiących na to samo zaburzenie może być oparty na innych metodach i będzie inaczej wyglądał.

• Jeśli wymaga tego proces leczenia Pacjent otrzymuje ode mnie materiały edukacyjne. Zobowiązują one Pacjenta do rzetelnego zapoznania i stanowią ważny element wzmacniający efektywność leczenia.
• Terapia to proces składający się z określonych faz, dla prawidłowego przebiegu tego procesu, dla osiągnięcia efektów leczniczych ważne są regularne sesje. Ja i Pacjent wspólnie dbamy, by z wyjątkiem sytuacji okolicznościowych, nie dochodziło do przerw we współpracy. 
• Mam na uwadze efektywność i priorytetowo traktuję odpowiednie tempo leczenia. Terapia nie trwa dłużej, niż jest to potrzebne. 
• Pacjent ma prawo w każdej chwili przerwać terapię. Jeśli rozważa taką decyzję wskazane, by powiedział o tym na sesji.
• Czasami w przebiegu procesu leczenia psychoterapią moją pojawiać się trudne tematy, wraz z nimi spotkanie z trudnymi przeżyciami. Bolesność tych przeżyć może skłaniać Pacjenta do zerwania współpracy. Warto, by Pacjent nie podejmował takiej decyzji pochopnie. Przejście przez ten trudny moment jest zazwyczaj przełomowym momentem jeśli chodzi o efekty lecznicze. 
• Towarzyszę pacjentowi w trudnych emocjach, by było to dla Pacjenta uwalniające, konstruktywne doświadczenie, nie przytłaczające.
• Jeśli w toku współpracy po stronie Pacjenta pojawia się opór nie forsuję go, konsekwentnie, lecz z należytym szacunkiem i taktem rozmawiam o tym z Pacjentem, na superwizji, staram się nie utrwalać impasu we współpracy.
• Pacjent jest osobą współodpowiedzialną za przebieg procesu leczenia. Jestem odpowiedzialna za profesjonalną diagnozę i profesjonalne metody leczenia. Pacjent jest odpowiedzialny za zmienianie się. Nie można zmienić kogoś wbrew jego woli, ani bardziej, niż on sam tego pragnie. Pacjent decydujący się na terapię musi zrewidować swoją gotowość do zmiany. 
• W pracy z Pacjentem wykorzystuję najlepiej, jak potrafię własne kompetencje, jestem profesjonalnie zaangażowana. Gdy w mojej ocenie terapia nie przynosi spodziewanych efektów leczniczych pilnie omawiam to z superwizorem, z Pacjentem. Jeśli sytuacja nie ulega zmianie podejmuję decyzję o zakończeniu współpracy. Stwarzam Pacjentowi okazję do odreagowania rozstania, udzielam Pacjentowi informacji, gdzie może kontynuować leczenie.
• Celem terapii indywidualnej jest redukcja objawów i wgląd oraz zmiana dysfunkcyjnych schematów odpowiedzialnych za cierpienie. Pomimo poprawy objawowej wskazane, by pacjent kontynuował leczenie. Powinien uzyskać wgląd i zmienić dysfunkcyjne schematy, które powodują objawy / problemy. Wówczas można mówić o wyleczeniu i kończyć terapię. W innym przypadku istnieje ryzyko nawrotów.
• Celem terapii par jest poprawa komunikacji.
• Celem terapii grupowej jest korekta dysfunkcyjnych wzorców relacji z ludźmi.
• Posiadam doświadczenie w psychoterapii szkoleniowej psychologów, terapeutów. Celem zasadniczym psychoterapii szkoleniowej jest wgląd co do mechanizmów funkcjonowania i tendencji schematycznych terapeuty, które nieuświadomione mogą manifestować się w przeciwprzeniesieniu, mogą utrudniać kontenerowanie przeniesień Pacjenta oraz radzenie sobie z innymi zjawiskami klinicznymi we współpracy z Pacjentem. Cel terapii nie ogranicza się jednak do aspektu zawodowego. Przepracowaniiu podlegają także schematy niezwiązane z pracą. Psychoterapia przebiega według ogólnie przyjętych zasad profesjonalnej psychoterapii.

Granice:

• W trakcie współpracy obowiązuje mnie zasada bezwzględnej dyskrecji. 
• Jeśli stan zdrowia psychicznego Pacjenta wymaga włączenia w proces diagnozy lub terapii osób postronnych /rodzina/ omawiam to z Pacjentem, wyjaśniam dlaczego, spotkanie odbywa się tylko za zgodą Pacjenta.
• Mam prawo, motywowana troską o stan zdrowia psychicznego oraz fizycznego, zobowiązać Pacjenta do konsultacji psychiatrycznej bądź u innego spejcalisty. Wyjaśniam, dlaczego jest to wskazane.
• Jeśli Pacjent w kontakcie ze mną zachowuje się w sposób naruszający obowiązujące powszechnie normy i obyczaje społeczne - dąży do innego, niż terapeutyczny, kontaktu /osobistego/, reaguje wulgarnie, arogancko podejmuję rozmowę z nim, o tym, omawiam to na superwizji. Jeśli mimo wszystko sytuacja nie ulega zmianie mam prawo wycofać się ze współpracy, o czym wcześniej informuję Pacjenta oraz udzielam mu informacji o tym, gdzie może kontynuować leczenie.
• Nie mieszam ról - jeśli do Gabinetu zgłasza się osoba, którą znam z kontaktów inne, niż terapeutyczne, nie podejmuję się pomocy. Jeśli "mój" Pacjent inicjuje ze mną kontakty towarzyskie nie podejmuję ich. Nawet po dłuższym czasie. Mogłoby to zniweczyć efekty lecznicze terapii. 
• Nie naruszam granic Pacjenta. Nie wykorzystuję relacji z Pacjentem do realizacji własnych potrzeb emocjonalnych, nie stosuję metod, których nie znam. Ddbam o to, by moja praca wyrażała troskę i szacunek do drugiego człowieka, by być osobą świadomą i dojrzałą emocjonalnie, czego nieodłącznym elementem jest własny trening terapeutyczny /psychoterapia szkoleniowa/ oraz rozwój zawodowy /udział w konferencjach, szkoleniach/. 
• Na superwizji klinicznej omawiam tylko i wyłącznie sprawy dotyczące Pacjenta, które są istotne z punktu widzenia procesu diagnosty i/lub leczenia. Nie udostępniam danych osobowych Pacjenta oraz innych, które mogłyby stworzyć ryzyko idenfyfikacji pacjenta.

Kodeks etyczny psychoterapeutów Polskiego Towarzystwa Psychiatrycznego:

• Jako psychoterapeutę rekomendowanego obowiązują mnie ponadto zasady KEP PTP.