Czy moje dziecko ma AUTYZM?

Już w pierwszych miesiącach życia niepokoić powinno, że dziecko nie wodzi wzrokiem za rodzicem, gdy matka lub tata uśmiechną się do niego bądź okażą inne emocje to malec nie odpowiada na nie, pozostaje obojętny. W pierwszych latach życia niepokojące mogą być szczególne zachowania. Polegają one na przykład na tym, że dziecko kręci się wokół własnej osi, w dziwny sposób bawi się dłońmi. Kiedy się bawi to wykorzystuje zabawki w niestandardowy dla wieku i oczekiwań sposób. Tworzy rytuały, manieryzmy. Dziecko źle znosi zmiany w otoczeniu, na które może zareagować gwałtownym wybuchem. Może w sposób kompulsywny wyrażać potrzebę ładu. Charakterystyczne dla zaburzeń autystycznych są echolalie bezpośrednie lub odroczone. Polegają one na tym, że dziecko powtarza dosłownie zasłyszane słowa lub zdania, może czynić to nawet po kilku dniach i zaskakiwać identycznością oraz niedopasowaniem sytuacyjnym tych powtórzeń. Dziecko nie wykorzystuje mowy do komunikacji z otoczeniem, lecz instrumentalnie, wypowiedzi mają charakter poleceń, są bezosobowe. Jeśli mówi o sobie to może używać III osoby liczby pojedyńczej. Dziecko nie lubi być dotykane, może reagować agresją. Ma duże trudności z budowaniem prawidłowych relacji z rówieśnikami - nie umie z nimi bawić, współuczestniczyć w emocjonalnej wymianie pomiędzy nimi.